W trakcie WAMA Film Festival w Olsztynie miała miejsce kolejna odsłona cyklu spotkań edukacyjnych organizowanych w ramach programu INTERFILMLAB. Tym razem dyskusje i spotkania poświęcone były przede wszystkim roli festiwalu filmowego jako platformy promocji lokalnych kinematografii służącej kreowaniu ich potencjału eksportowego.
W otwartej dyskusji podsumowującej program udział wzięli jego uczestnicy: Anna Wróblewska (wykładowca akademicki, dziennikarka filmowa, rzecznik prasowy Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni), Piotr Czerkawski (krytyk filmowy, koordynator programowy WAMA Film Festival), Grzegorz Fortuna Jr (krytyk filmowy, selekcjoner Festiwalu Filmów Kultowych w Gdańsku) oraz Jakub Majmurek (krytyk filmowy i publicysta). Gościem specjalnym wydarzenia był Illia Svidler – prezydent ukraińskiej organizacji CinemaHall – zajmujący się promocją kultury filmowej oraz dystrybucją.
W pierwszej części spotkania dyskutanci dokonali podsumowania poruszanych w ramach programu wątków dotyczących międzynarodowych festiwali jako narzędzia wzmacniania konkurencyjności i rozpoznawalności lokalnych przemysłów filmowych. Umówione zostały strategie festiwalowe oraz mechanizmy kreowania kapitału ekonomicznego, społecznego i symbolicznego w oparciu o instytucję festiwalu. Dyskutanci przedstawili też związki festiwali z systemem dystrybucyjnym, zasady negocjacji związanych ze zdobywaniem praw i licencji, a także funkcjonowanie festiwali jako alternatywnego obiegu dystrybucyjnego. W części drugiej omówione zostały możliwości rozwojowe polskiego przemysłu filmowego oraz jego potencjał do silniejszych związków koprodukcyjnych i wzmocnienia międzynarodowej obecności (m. in. mechanizmy ulg podatkowych w produkcji oraz silniejsza promocja festiwalowa).
Szczególnie istotny wkład w tej odsłonie projektu INTERFILMLAB miał Illia Svidler. Prezydent CinemaHall przekrojowo omówił aktualny stan rynku filmowego na Ukrainie (mechanizmy wsparcia produkcji, liczba produkowanych filmów, profil produkcji i wiodące gatunki, preferencje widowni, system dystrybucyjny, liczba ekranów i sieć kin). Warte podkreślenia jest, iż rynek ukraiński pozostaje kompletnie nieobecny nawet w najlepszych światowych opracowaniach dotyczących globalnego rynku filmowego (np. coroczne raporty „Focus. Word Film Market”). Wiedza, której dostarczył w czasie spotkań Ilia Svidler była więc unikalna. Dotyczyła ona przy tym sąsiedniego kraju o dużym potencjale rozwoju, którego przemysł filmowy może w nieodległej przyszłości stać się atrakcyjnym partnerem koprodukcyjnym, a jego rynek filmowy z ponad 40 mln potencjalnych konsumentów dogodnym polem eksportu produkcji polskiej kinematografii.
